ძლიერად მიმაჩნია ისეთი ადამიანი, რომელსაც აქვს მოთმინების უნარი, არის დიდსულოვანი. ადამიანი ძლიერია მაშინ, როცა შეუძლია თავის კონტროლი, ეს კი მხოლოდ დიდსულოვან და გაწონასწორებულ ხალხს ძალულს.
ადამიანი ძლიერია მაშინ, როცა თავისზე სუსტს არ დაჩაგრავს. ძლიერია ადამიანი, რომელიც თავისი ძლიერების დემონსტრირებას სუსტის დაჩაგვრით არ ახდენს , რომელსაც გააჩნია საკუთარი პრინციპები და მათ არასდროს არ ღალატობს, არის სულიერად თავისუფალი, არის პიროვნება, რომელსაც სწამს ღმერთის, მიისწრაფის მისკენ, ყოველდღე სიკეთეს აკეთებს, რათა ღმერთის გვერდით იყოს...
ადამიანზე შეიძლება ითქვას ფიზიკურად ძლიერი არისო, როცა ის შეეჯიბრება თავისი ძალების მქონე ადამიანს და გაიმარჯვებს ამ შეჯიბრში... ადამიანი სულით ძლიერი მაშინ არის როცა სწამს ლოცვის ძალის და იმის, რომ თუ სიკეთეს გააკეთებ ღმერთი აუცილებლად დაგაჯილდოვებს. არ ვგულისხმობ ფულად ჯილდოს, ვგულისხმობ სულიერ ჯილდოს. ძლიერი ადამიანი მაშინ არის, როდესაც ყოველ ნაბიჯს ეკლესიურად დგამს და არაფერს დაუფიქრებლად არ აკეთებს. მისი მთავარი მიზანი სამოთხეა და ღმერთის უდიდესი რწმენა. "როგორი არის ძლიერი ადამიანი" ამაზე საუბარი მართლაც რომ რთულია. ეს არის ნიჭი, რომლითაც ყველა არ არის დაჯილდოვებული. ამისთვის პირველ რიგში საჭიროა მიზნის დასახვა და შემდეგ გამხორციელება. ადამიანის სიძლიერე გამოიხატება მის პიროვნულ ხასიათში.
როცა ადამიანი იბადება მასში ერთმაირად არის დასახლებული სიკეთე და ბოროტებაც, შემდეგ ზრდასთან ერთად ჩვენ ვაკეთებთ არჩევანს იქნება ის ღმერთი ტუ ეშმაკი. ამგვარად შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ბოროტების ჩადენა უფრო ადვილია ვიდრე სიკეთის. რადგან ეშმაკი გვაიძულებს ჩავიდინოთ ბოროტება, მაგრამ თუ ჩვენ ამას მოვერევით და ღმერთთან ახლოს ვიქნებით ნამდვილად ძლიერ ადამიანებად ვიქცევით, რათა დავეხმაროთ გაჭირვებულ ხალხს და დავუდგეთ მათ მხარში.
Thursday, December 18, 2014
Sunday, June 29, 2014
ბრბოს ფსიქოლოგია
ბრბოს გავლენით შეიძლება უამრავმა ადამიანმა დაუშვას შეცდომა. არ შეიძლება ადამიანი მოექცეს სხვისი ზეგავლენის ქვეშ.თითოეულ ადამიანს უნდა ქონდეს თავისი აზრი,შეხედულება ამა თუ იმ მოვლენის მიმართ. ამის მაგალითია "მარიტა", როცა ერთმა ადამანმა თქვა რაღაც ყველა მას მიემხრო, არცერთს არ გააჩნდა თავისი საკუთარი აზრი. ამიტომაც სრულიად უდანაშაულო გოგონა დასაჯეს არაფრის გულისთვის. ასევეა მაგალითად "ეშმაკის ქვა".ამ მოთხრობაში ერთი კეთილი გოგონა იყო სოფიე. მაგრამ როცა მასზე ბრბომ გავლენა იქონია ისიც მათ მიემხრო და არც თუ ისე კარგად დასრულდა ეს. ეს თვალსაზრისი ყოველდღიურობაშიც ხდება. ამის გამო შეიძლება უამრავი ადამიანი ცუდათ მოიქცეს, ან სხვას მოექცეს, დაამციროს და სხვა.
ასე რომ ბრბოს უფლება არ უნდა მივცეთ რომ ჩვენზე გავლენა იქონიოს . ჩვენ ჩვენი აზრი უნდა გაგვაჩნდეს.
ასე რომ ბრბოს უფლება არ უნდა მივცეთ რომ ჩვენზე გავლენა იქონიოს . ჩვენ ჩვენი აზრი უნდა გაგვაჩნდეს.
ტყუპები
ეს ამბავი ზაფხულის ერთ მშვენიერ დღეს მოხდა. დედას უნდოდა მაღაზიაში წასულიყო პროდუქტების საყიდლად. მას ორი უმშვენიერესი ტყუპი გოგონები ყავდა: ქერები, თვალები ისეთივე ლურჯი ქონდათ, როგორიც ზღვას. სულ რაღაც ექვსიოდე წლისები იყვნენ. დედას მაი სახლში მარტო დატოვება არ უნდოდა, ისე უყვარდა, რომ ეშინოდა რამე არ დაემართოთო.მან ორივე თან წაიყვანა. ორვეს ლამაზი თეთრი კაბები ჩააცვა და წაიყვანა. სანამ მაღაზიამდე მივიდოდნენ დიდი გზა უნდა გადაეკვეთათ. გოგონებმა გზაზე პატარა ლეკვი დაინახეს და გადაწყვიტეს გადაერჩინათ. დედა სანამ ხელს ჩასჭიდებდა მათ, ისინი უკვე გზაზე გადარბოდნენ ლეკვის გადასარჩენად. აი აქ მოხდა დიდი უბედურება. შირიდან დიდი სატვირთო გამოვარდა დიდი სისწრაფით, და სანამ დედა მათთან მივიდოდა უკვე გვიანი იყო... ხალხი თვალებს არ უჯერებდა... გზაზე ორი ტყუპი გოგონა იწვა, თეთრი კაბები სულ წითლად შეღებვოდათ.
დრო გადიოდა... დედა დეპრესიაში იყო, ყველაფერში თავის თავს ადანაშაულებდა, ყველა არწმუნებდა რომ არაფერში არ იყო დამნაშავე, მაგრამ ის თავისას იძახდა. ერთი წლის შემდეგ ქალი ექიმთან წავიდა და გაოცდა როცა უთხრეს რომ ორსულად იყო, რომ ტყუპები ეყოლებოდა თან გოგონები. მის სიხარულს საზღვარი არ ქონდა...
გოგონები იზრდებოდნენ, ლამაზდებოდნენ, დედა კი სულ უფრო ღრმად ვარდებოდა ფოქრებში, რადგან ტყუპები ძალიან გავდნენ გარდაცვლილ გოგონებს, მაგრამ სახლში მათ აღარც ახსენებდა.
ზაფხულის ერღ დღეს იმავე დღეს 8 წლის შემდეგ დედამ კვლავ მაღაზიაში წასვლა გადაწყვიტა, გოგონები ისევ თან წაიყვანა. გადასასვლელს მიუახლოვდნენ დედამ იმ წამს ჩასჭიდა მათ ხელი. გოგონებმა ჩაიცინეს დედას შეხედეს და ერთხმად უთხრეს :
" დედა ნუ გეშინია, ჩვენ არ ვაპირებთ, რომ კიდევ ერთხელ მოვკვდეთ"
დრო გადიოდა... დედა დეპრესიაში იყო, ყველაფერში თავის თავს ადანაშაულებდა, ყველა არწმუნებდა რომ არაფერში არ იყო დამნაშავე, მაგრამ ის თავისას იძახდა. ერთი წლის შემდეგ ქალი ექიმთან წავიდა და გაოცდა როცა უთხრეს რომ ორსულად იყო, რომ ტყუპები ეყოლებოდა თან გოგონები. მის სიხარულს საზღვარი არ ქონდა...
გოგონები იზრდებოდნენ, ლამაზდებოდნენ, დედა კი სულ უფრო ღრმად ვარდებოდა ფოქრებში, რადგან ტყუპები ძალიან გავდნენ გარდაცვლილ გოგონებს, მაგრამ სახლში მათ აღარც ახსენებდა.
ზაფხულის ერღ დღეს იმავე დღეს 8 წლის შემდეგ დედამ კვლავ მაღაზიაში წასვლა გადაწყვიტა, გოგონები ისევ თან წაიყვანა. გადასასვლელს მიუახლოვდნენ დედამ იმ წამს ჩასჭიდა მათ ხელი. გოგონებმა ჩაიცინეს დედას შეხედეს და ერთხმად უთხრეს :
" დედა ნუ გეშინია, ჩვენ არ ვაპირებთ, რომ კიდევ ერთხელ მოვკვდეთ"
Subscribe to:
Posts (Atom)